Waarom monitoren als schade onvermijdelijk is?

‘Waarom monitoren als schade onvermijdelijk is?’

Dat is wat Johan Brouwers tegen een opdrachtgever zei toen wij werden gevraagd om een monitoringsplan op te stellen.

De opdrachtgever was van plan een appartementencomplex te realiseren naast monumentale woningen. De bouwkuip was door de projectontwikkelaar precies op de erfgrens gezet. Dichtbij percelen, schuurtjes, tuinhuisjes en overkappingen die tegen de bouwkuip grensden. Zoals gevraagd heeft Johan een monitoringsplan gemaakt. Waarop de opdrachtgever reageerde dat de waardes die werden genoemd vast en zeker overschreden gaan worden, het monitoringsplan was onwerkbaar.

Ga je dan veel geld uitgeven aan monitoring of ben je eerlijk?

Johan is een ander gesprek gaan voeren: wat is dan toelaatbare schade? En waarom zou je gaan monitoren als je al weet dat het fout gaat? Wat kost de nieuwbouw van een schuur of een woning? Of het nieuw bestraten van een oprit? Johan had berekend dat de kosten van compensatie lager zouden zijn dan de monitoring die hier uitgevoerd zou moeten worden. Met monitoring zou je toch moeten constateren dat het fout gaat.

Het uiteindelijke advies was om te compenseren in de schade die veroorzaakt zou worden. Hierdoor werd een grote som monitoringskosten bespaard en de omwonende waren blij met de oplossing die de bouwer bood.

Zo zorgt een goed advies soms niet direct voor werk, maar wordt het grotere doel #schadeloosbouwen waar wij voor staan gerealiseerd.